Ş. Şair Feryadi

BANA CAN OLAN CANLARA

Dertlerimden yoruldum, yalnızlıktan usandım
Yine de şükür Rabbim bedeni taşıyorum.
Hata kusur kabulüm bense doğrudur sandım
Kırk yıldır değişmeyen nedene koşuyorum.

Rulet masalarına meze olan şakağın
Yad ellere açılıp bana kapanan çağın
Dizler tutmasa bile zirvesindeyim dağın
Hayal deme onunla dağları aşıyorum.

Şükür secdesi diye bilmeyen sanar rükü
Şans desen lordluk yapar tanımıyor ki dükü
Omuzlarıma binen bunca dert bunca yükü
Nasıl kaldırdım nasıl taşırım şaşıyorum.

Dostluk ulvi bir duygu arkadaş ise başka
Canım dedim canana inanmıyor ki aşka
Mutluluk denizinde bir kez yüzseydim keşke
Giremedim gönlüne sığmadım taşıyorum.

Eğer istemiyorsan inan bir daha gelmem
Arayan üç beş can var onlar olmasa gülmem
Ne yana gideceğim ne yapacağım bilmem
Başım kaşınıyorken sakalı kaşıyorum.

Şükür ki onlar vardır Elif gibi vav değil
Hele biri vardır ki dost ateşi kav değil
Benlikten tez kurtulup biz olmuşuz sav değil
Elif Ba okur iken Osman’ca coşuyorum.

Feryadi’nin Dileği Elif gibi Osman’lık
Razıyım Ulu Rabbim duymadım ki pişmanlık
Yürekten bir bağ vardır ne geziyor düşmanlık
Şükür ki yanımdalar onlarla yaşıyorum.
______________________________________
İki gün uzak kalsa sanırım üşüyorum
Ararlar arayamam gaflete düşüyorum
Biri can biri canan onlarla pişiyorum
Merak ettim sonunda yapar kaç kişi yorum.

______________________________________

Dokunmayın Leyla'ma, Mecnun olmak bana düştü
O gülsün tebessümle, yanıp solmak bana düştü
Cemalini gördüm ya, özlem hasret gitti yada
Kazanırken kaybettim saç baş yolmak bana düştü...

______________________________________

Dünya deriz biz ama yarınların repliği
Güvenme hiç bir şeye ömür pamuk ipliği...

Ne ektin se inan ki ekilen biçiliyor
İşe güce bakmıyor geldin se göçülüyor...

Hata kusur bizlere muhimdir af dilemek
Müsallaya varınca yürek sevgi dil emek...

YAR BANA,

Yüreğim mezarın sevgim kefenin
Olsun dedim inanmadı yar bana.
Dünya gibi bektaşiye küfenin
İçi değil dışı gelir dar bana.

Diken bana batsın koksun gül sana
Zehirler içerim kalsın bal sana
Canan dedim nasıl derim el sana
Sensiz hayat ar geliyor ar bana.

Anla artık seni yazdım silemem
Yaradan'dan sensiz Cennet dilemem
Baharı göremem yazı bilemem
Hazan diye yağdırırsan kar bana.

Feryadi Mecnundur çölde yatarım
Çerçi olsam neyi kime satarım
Dünyaya bir anda kafa tutarım
Çariçemsin sende desen Çar bana

YAZ DİYOR...

Yine boynu bükük yine hüzzam var
Gurbet şarkıları özlem az diyor,
El uzatsam sanki bende cüzzam var
Hekim ilaç vermez çile haz diyor.

Severek yaşama sevmeden ölme
Dert çile dünyası ağla da gülme
Gözleri gel derken dudağı gelme 
Oda çok seviyor ama naz diyor.

Dünya yalan, yere batsın hayası
Neden çıkmaz gariplerin rüyası
Deryalar kalemin bitmez boyası
Feryadi bu yetmez daha yaz diyor.

GARİBİM.

Kara bahtım kem talih hasret koydu beyaza
Gurbet bile kara olmuş nasıl güler garibim,
Zemheride donmazken yazın düştü ayaza
Ne kürkü nede libas yelek diler garibim.

Yüreğinden inansa sevilerek özlendi
Canan dedi yemin ile inat ile sözlendi
Karlı dağlar dayanmadı sisler ile gizlendi
Bunca efkar bunca gamı nasıl siler garibim.

Gün gelecek sâlâ ile müsallaya götürür
Dost hatırı kalmışsa taziyeye getirir
Bir dert var Feryadi'yi günden güne bitirir
Anlatamaz kimseye yalnız solar garibim.

Doğu Türkistan,

İzlerken tüylerim ürperdi birden
Garip yetim kalmış Doğu Türkistan,
Kardeşiz kardeşler, geçilmez yardan
Kan ile göl olmuş Doğu Türkistan.

Sade eller değil ruhları kanlı
Yıllardan beridir Türklere kinli
Sana mı yar olur bu dünya Çinli
Sanma sakın ölmüş Doğu Türkistan.

İnsan sandık şimdi aştın haddini
Namert insan tanır bilir ceddini
Başına yıkarız O Çin Seddini
İnine bir yolmuş Doğu Türkistan.

Nerde ermeniyle yoldaş olanlar
Nerde vatikanda koldaş olanlar
Nerde sağlar nerde soldaş olanlar
Sabır ile dolmuş Doğu Türkistan.

Sincan Uygur derken kim var sırada
Merhem değil tuz basılan yarada
İnim inim inliyorken orada
Feryadi'de solmuş Doğu Türkistan...